این مفهوم کلی را نمی‌توان پاسخ داد، چرا که باید پاسخ داد چه چیز را چگونه بنویسیم، یا اینکه چرا باید بنویسیم. نوشتن رسانه ای گویا و زنده است. همه ی ما فکر می کنیم، سخن گفتن و حرف زدن زنده ترین شکل رابطه است، اما دقت نکردیم که پس از ادای هر جمله آن جمله در فضا گم می شود.
در حقیقت سخن گفتن مربوط به زمان حال است، الان چه می شنوم، اما نوشتن دارای پیامی حاوی گذشته و حال و آینده است و تعبیرات آن با توجه به حال مخاطب متفاوت است. یک زیست است که پس از مطرح شدن توسط نگارنده تازه حیات خود را آغاز می کند.
چنانچه یک متن در یک روز آفتابی، دریک شب بارانی، دربیست سالگی مان تا شصت سالگی مفهوم متفاوتی را به خواننده منتقل می کند. گرچه با تکنیک‌های سخنرانی می توان با تغییر لحن، مفاهیم را به شکل متفاوتی به شنونده ارایه داد، اما به هیچ وجه گستره ی توزیع آن به قدر یک نوشته نمی تواند چنین تعریف شود و دست خواننده به متن تا بدین اندازه موثر باشد. ضمن اینکه بعد از مرگ مولف می تواند مفهومی ازتاریخ یا تصور وی از آینده داشته باشد.
شاید فرم چنین گفتار مکتوبی است که ازهر جهت لزوم نوشتن را آگاهانه نشان می دهد. همچنین چه چیز را نوشتن، مربوط به دغدغه ها و گستره ی اندیشگانی نویسنده است. چگونه نوشتن، در ابتدا شامل ابزار است، مسلما اگر ابزار ما برای نوشتن میخ و سنگ و چکش باشد، آنچه می نویسیم با صفحه ی موبایل متفاوت است.
به دلیل سختی نگارش بسیاری از افکار و توصیفات حذف و به مفهوم کلی پرداخته می شود، و کسان کمتری تمایل به سواد داشتن و نوشتن دارند، چرا که آن کاری بدنی محسوب می گردد. در عوض در یک فرمی مثل صفحه ی نمایشگر موبایل شما می توانید نظرها و حتی تغییرات جزیی را چه با نوشتن چه با عکس نوشته به راحتی در حد قابل ملاحظه ای منتشر کنید.
بیایید برگردیم به جواب چگونه نوشتن با این فرض که از یک خودکار ساده و کاغذ استفاده می کنیم. بسته به هدف کاربردی آن و انتشارش می تواند متفاوت باشد. آیا این یک خوراک جهانی است؟ آیا من در صدد نشان دادن فرهنگ بومی جامعه ی خود هستم؟ آیا این یک خوراک محلی است؟ یا صرفا برای خودم می نویسم؟.
در طول تاریخ فلاسفه و نویسندگان بسیاری برای هر کدام ازاین کاربردها با توجه به آنکه موضوع چیست پاسخ داده اند. آیا موضوع دلتنگی انسان است؟ آیا در حال انتقال یک واقعه هستیم؟ آیا حقیقتی علمی را بازگو می کنیم ؟ آیا درباره ی یک پیش بینی صحبت می کنیم؟ آیا گزارشگر ورزشی هستیم ؟ آیا داستان نویس؟ آیا ما خبر نگاریم؟ و برای هر کدام از این فرم‌ها تعاریف متعددی را ارایه داده اند.
بنابراین تکلیف آنکس که در پی نوشتن است باید برای خودش روشن باشد…..تا بعد