شاید برای خیلی از ما پیش آمده باشد که با سروصدا و مزاحمت همسایه هایمان اذیت شده باشیم، باهم بررسی می‌کنیم که آیا چهار دیواری اختیاری است؟
درست است که در ماده ۳۰ قانون مدنی بیان شده است که هر مالکی نسبت به آنچه در مالکیت اوست، حق هرگونه استفاده و تصرفی را دارد، اما یک سری جاها استثنا می باشد.
مثلاً ماده ۱۳۲ قانون مدنی که گفته است:« کسی نمی‌تواند در ملک خود تصرفی کند که مستلزم تضرر همسایه شود مگر تصرفی که به قدر متعارف و برای رفع حاجت یا رفع ضرر از خود باشد.» یا اصل ۴۰ قانون اساسی که می گوید: «هیچ کس نمی‌تواند اعمال حق خویش را وسیله اضرار به غیر یا تجاوز به منافع عمومی قرار دهد.»
در کل مزاحمت همسایه را می‌توانیم در عناوین زیر قرار بدهیم:
۱ـ مزاحمت در مشاعات یا همان قسمت‌های مشترک ساختمان
۲ـ بهداشت عمومی
۳ـ سرو صدای همسایه
۴ـ مزاحمت حیوانات خانگی (سروصدا، عدم رعایت بهداشت)
۵ـ تعمیرات در ساعت نامتعارف
۶ـ پارکینگ
هیچ کس نمی تواند به خاطر استفاده از حق خودش مزاحم دیگران شود و به او ضرری برساند.
به چندتا از مصادیقی که در قانون بیان شده است، می‌پردازیم:
ـ مدیر مجموعه مسکونی موظف است به تأمین نظافت، نگهداری، بهسازی، ایمنی و امنیت و تأمین سایر خدمات مورد نیاز مجموعه مسکونی در مسیر قانونی و با رعایت شرایط قراردادی اقدام کند.
ـ گذاردن میز و صندلی و هر نوع اشیای دیگر و همچنین نگهداری حیوانات در قسمت های مشترک ممنوع است.
ـ اشغال پارکینگ به صورت مستقیم یا غیر مستقیم؛ بدان معنا که فضای پارکینگ همسایه توسط دیگری اشغال شده یا به دلیل سد معبر، امکان استفاده از پارکینگ وجود ندارد.
ـ در میهمانی های شب های غیر تعطیل بعد از ساعت ۲۲ و در شب‌های تعطیل بعد از ساعت ۲۴ رعایت سکوت کامل ساختمان (چه از لحاظ صدای میهمانان چه از لحاظ صدای موسیقی) الزامی است.
و…
قانونگذار در ماده ۶۱۸ قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۷۵ مجازات جرم همسایه آزاری را مشخص می کند:
هرکس با هیاهو و جنجال یا حرکات غیر متعارف یا تعرض به افراد موجب اخلال نظم و آسایش و آرامش عمومی گردد یا مردم را از کسب و کار باز دارد به حبس از سه ماه تا یک سال و تا (۷۴) ضربه شلاق محکوم خواهد شد.»