-زهرا قاسم زاده_دکتری جامعه‌شناسی-

عدالت اجتماعی

از سال2007 مجمع عمومی سازمان ملل 20 فوریه مصادف با اول اسفند را به‌عنوان روز جهانی عدالت اجتماعی معرفی و از کشورهای عضو دعوت کرد که با اختصاص روز عدالت اجتماعی برای ترویج فعالیت‌های ملی مطابق با اهداف اجلاس جهانی توسعه اجتماعی گام بردارند.

شاخص هایی که سازمان ملل برای دستیابی به عدالت اجتماعی مطرح می نماید عبارتند از: ریشه‌کن کردن فقر، ارتقاء اشتغال کامل و کار مناسب، برابری جنسیتی و دسترسی به رفاه اجتماعی و عدالت.

درباره هر یک از شاخص های فوق می توان به طور مفصل بحث کرد و مطالبی را ارائه نمود اما آن چه که در میان این شاخص ها برجسته و مناسب با شرایط امروزی جامعه ماست همان بحث برابری جنسیتی است که می توان از ابعاد گوناگون به آن پرداخت.

تلاش برای رسیدن به هر یک از شاخص‌های عدالت اجتماعی را می‌توان از اهداف اصلی توسعه جامعه به حساب آورد اما آن چه که در این مقوله دارای اهمیت است، بحث آموزش و اطلاع رسانی است.

جدای از بحث جنسیتی هر کدام از شهروندان یک جامعه باید و حق دارند که از حقوق شهروندی خود آگاهی داشته باشند اما جای این آموزش‌ها کجاست؟ از کجا باید شروع کرد؟ چه زمانی باید آموزش‌ها آغاز شود و افراد بدانند به عنوان شهروندان معمولی یک جامعه چه حقوقی دارند؟

در واقع باید گفت که آموزش در هر زمینه ای باید از زمان کودکی آغاز شود، ما به عنوان اعضای جامعه باید از دوران کودکی در مورد مسائل اطرافمان در حد فهم و توانمان آگاه شویم، باید آموزش را از دوران کودکی آغاز کرد، فرزندانمان را برای پذیرش مسئولیت ها در قبال جامعه و مسئولیت جامعه در قبال آنان، آگاه نمود.

مسلم است که این آگاهی نسل به نسل منتقل می گردد. فرزندان به والدین خود و همچنین زمانی که در نقش والد قرار می گیرند به فرزندان خود آموزش می دهند.

جدای از مباحث و شاخص های مربوط به عدالت اجتماعی، می توان حق آموزش را نیز جزو شاخص های مهم عدالت اجتماعی به حساب آورد.

چرا که با کسب اطلاع و آموزش دیدن، افراد می توانند نسبت به برابری جنسیتی، ریشه کن کردن فقر، رفاه اجتماعی و … دید وسیع تر و گسترده تری پیدا کرده و برای تحقق هر کدام از این شاخص ها اظهار نظر نموده و خود را به عنوان شهروند دارای حق مشارکت و اظهار نظر در مورد مسائل مختلف داشته باشند.