فاطمه امیربهزادی؛ قهرمان تیراندازی کشور و آسیا در گفت‌وگو با زن و اجتماع:

تیر آخرم به طلای المپیک می خورد

شاید سال 86 ،زمانی که اولین ماشه را کشید تا تیر خلاص را به سوی هدف شلیک کند، فکرش را هم نمیکرد که خیلی زود و تنها در عرض 3 سال، بتواند نامش را در بین اسامی دعوت شده به تیم ملی تیراندازی جمهوری اسلامی ایران ببیند. پشتکار، استعداد و توانایی فوق العاده فاطمه، باعث شد تا دختر بمی به خوبی جای خودش را در تیم ملی باز کند و بتواند با لباس کشورش مدالهایی چون طلای تیمی در بازیهای آسیایی در کشور هندوستان، برنز تیمی بازیهای آسیایی در کشور قطر و از اینها مهمتر مدال برنز انفرادی در مسابقات آسیایی در کشور قزاقستان را در کارنامه‌اش ثبت کند. وی توانست قهرمان دهمین دوره مسابقات قهرمانی کشور شود و مدال خوشرنگ طلا، در رشته تراپ را به کرمان بیاورد. البته ناگفته نماند این عناوینی که ذکر شد، اوج آمال و آرزوهای دختر تیرانداز نیست و همانطور که خودش تاکید دارد، کسب مدال طلای المپیک آخرین تیر او به هدف است. در این شماره میزبان فاطمه امیربهزادی بانوی موفق کرمانی، در حوزه ورزش بودیم و با او به گپ و گفت نشستیم که در زیر میآید. با ما همراه باشید.

فکر نمیکنی فاطمه امیربهزادی خیلی دیر به ورزش روی آورد؟
شاید در سایر ورزشها سن 24سالگی، سن مناسبی برای فعالیت در آن ورزش نباشد، چراکه مثال من در خیلی از ورزش‌ها مثل والیبال ، فوتبال ، هندبال و حتی ورزشهای رزمی و … دیده ام که بانوان معمولا از سن 27-28 سالگی به مربیگری روی می آورند. و این یعنی اینکه در خیلی از رشته ها ورزشکار بایستی از نونهالی و یا نوجوانی فعالیت اش را آغاز کند اما در رشته ی من، یعنی تیراندازی، اصلا اینطور نیست و ورزشکار تا میانسالی هم میتواند به طور حرفه ای ورزش کند. ضمن اینکه من معتقدم هیچوقت برای شروع هیچکاری دیر نیست، و شما اینطور برداشت کنید که ماهی را هر وقت از آب بگیری، تازه است!

و خیلی زود توانستی جایگاهات را در ورزش را پیدا کنی…
این خواست خدا بود، من ورزش را برای سلامتی و شادابی روح و جسمم شروع کردم، اما جدای این بحثها، باید بدانیم که پشت هر ورزشکار موفقی قطعا یک برنامه ریزی دقیقی نهفته است و من هم از این قاعده مستثنی نیستم اما واقعیت این است که به نظر خودم، مزد پشتکار و زحماتی که برای ورزشم کشیده بودم را گرفتم.

سال اول حضورت در مسابقات قهرمانی کشور عنوانی کسب نکردی، در دومین سال حضور نقره گرفتی و امسال هم طلا، خیلی از بانوان دوست دارند بدانند عامل موفقیتت چه بوده است؟
همانطور که گفتم پشتکار و صرف کردن فعل خواستن به معنای واقعی، باور کنید من این جملات را به عنوان شعار فریاد نمیزنم، این چیزی است که برای من اتفاق افتاده و من آن را لمس کرده ام. البته ورزشکار بایستی هدف داشته باشد و برای ادامه ی راه اش برنامه ریزی دقیقی داشته باشد.

از برنامه ریزی دقیق توسط ورزشکار صحبت کردی، به نظرم هیات هم باید برای موفقیت ورزشکارش برنامه ریزی کند، قبول داری؟
ببینید، برنامه ریزی فقط به این معنا نیست که مانند یک برنامه کلاسی ساعت تمرین و مسابقه را روی کاغذ بیاوریم و طبق آن عمل کنیم، همینکه هیات برنامه ریزی کند که چطور و چگونه ورزشکار را از نظر فکری آماده ورود به مسابقات کند بزرگترین حسنی است که هیات استان کرمان دارد. و این را با جرات و بدون تملق میگویم که هیات استان جزو 3هیات برتر ایران است، چراکه از نظر کمی و کیفی برگزاری مسابقات، استعدادیابی، داشتن سایت (سایت حرفه ای مطابق با تمامی استانداردها المپیک) و حمایت از ورزشکاران ، هیات استان واقعا کم نمی گذارد و در حد توان ورزشکارش را حمایت می کند.

اینطور که میگویی حتما تیراندازها مانند سایر ورزشکاران مشکل مالی ندارند!
اصلا اینطو ر نیست، اتفاقا برعکس ورزش تیراندازی بسیار ورزش پرخرجی است و اصلا همین مساله باعث میشود تا برخی از استعدادها نتوانند در این ورزش فعالیت کنند. شما می دانید قیمت تفنگها چقدر گران است؟ و یا قیمت تیر و … واقعا ورزش تیراندازی ورزشی است که آدم را از نظر مسایل مالی به دردسر میاندازد.

مگر نگفتی هیات ورزشکاران اش را از نظر مالی حمایت میکند؟
هیات استان در حد تواناش کم نمیگذارد، اما نه تا این حد که قرار باشد همه خواسته های مالی ورزشکاران اش را برطرف کند. خودتان که از وضعیت مالی هیات ها باخبرید، متاسفانه هیچ هیاتی چنان بودجه ای ندارد که بتواند حتی ورزشکارش را در حد کم حتی ، از نظرمالی راضی نگاه دارد. اما هیات ما، حداقل نمیگذارد ورزشکارش دغدغه اعزام و این مسایل را داشته باشد که خود این مساله خیلی مهم است.

متاسفانه هیاتها در امر جذب اسپانسر خیلی ضعیف عمل می کنند، فکر نمی کنید اگر هیات بتواند در حوزه اسپانسرینگ فعال شود، شما ورزشکاران هم میتوانید دغدغه مالیتان را برطرف کنید، کاری که در کل دنیا انجام میشود؟
راستش را بخواهید من فکر میکنم هنوز این مساله برای بخش خصوصی در کرمان جا نیفتاده که بخواهند اسپانسر بانوان شوند، البته آقایان هم با مشکل بی اسپانسری دست و پنجه نرم میکنند اما واقعا بانوان از داشتن اسپانسر به کلی مغفول مانده اند. ای کاش آقای استاندار و مدیرکل ورزش تدبیری اندیشه کنند تا شرکتهای اقتصادی بخش خصوصی مجاب شوند تا در ورزش بانوان هزینه کنند، آنها باید بدانند که هزینه کردن در ورزش بانوان دور ریختن پولشان نیست و یک بازی برد برد محسوب میشود.

بگذریم، تیر و تفنگ و تیراندازی، به نوعی یادآور خشم و کشت و کشتار است و می شود گفت تداعی ذهنی این ورزش نمیتواند با روحیات دخترانه ارتباط برقرار کند، قبول داری؟
اصلا اینطور نیست، ورزش تیراندازی واقعا جزو لطیفترین ورزشهاست چراکه یک ورزش کاملا فکری است و تمرکز انسان را بالا میبرد. ضمن اینکه یکی از حسنهای ویژه این ورزش برای بانوان این است که ورزشکار بانو مانند خیلی از ورزشها مشکل حجاب ندارد و پوشش لباس تیراندازی به گونه‌ای است که نه زمان تمرین و نه زمان مسابقه مشکلی را برای ورزشکار ایجاد نمیکند. البته یکی دیگر از ویژگیهای تیراندازی برای بانوان این است که فیزیک بدنی برای انجام دادن این ورزش مهم نیست.

راستی چرا پس از کسب مدال برنز مسابقات قهرمانی آسیا در قزاقستان دیگر به تیم ملی دعوت نشدید؟
نمی خواهم در این باره حرف بزنم، اما فقط این را بگویم که تمام تلاشم را میکنم که هرچه زودتر به تیم ملی برگردم.

با زهرا نعمتی در ارتباط هستی؟
خیر، متاسفانه حتی با ایشان دیدار هم نداشته ام. اما راستش را بخواهید ایشان الگوی من هستند و همیشه اخبارشان را پیگیری میکنم.

توصیه ای برای بانوان داری؟
بانوان، هم به دلیل فیزیک بدنی و هم حساسیتهای روحی، همیشه در معرض آسیب قرار دارند و تنها راه مقابله با این معضلات، ورزش کردن است. امیدوارم بانوان به این باور برسند که ورزش میتواند آنها را از خانه نشینی، افسردگی، بد خلقی و… نجات دهد و از آنها یک بانوی موفق و سالم بسازد. و من از همه ی آنها خواهش میکنم که ورزش کنند.

تیر آخر فاطمه امیربهزادی باید به کدام هدف بخورد؟
(با خنده)، به مدال طلای المپیک، مطمئمن باشید که خیلی محکم نه تنها برای حضور بلکه برای کسب مدال طلای المپیک ریو گام برداشته ام. و این یک واقعیت دست یافتنی است و من از خودم، پشتکارم و علاقه ام آنچنان مطمئن هستم که از همینجا قول مدال طلای المپیک را به هم استانی هایم خواهم داد.