فرحناز هاشمی نژاد بانوی کارآفرین:

اگر تلاشگر باشید در بیابان هم جواهر پیدا می کنید

کارآفرینی یکی از مشاغل پرمخاطره در جامعه ایران محسوب می‌شود. به منظور آشنایی با چالش‌های پیش روی یک کار افرین، مصاحبه‌ای با خانم فرح‌ناز هاشمی نژاد کارآفرین حوزه صنایع‌دستی انجام داده ایم.ایشان در این مصاحبه تجربیات 15 ساله خود را با خوانندگان نشریه زن‌و‌اجتماع به اشتراک گذاشته‌اند.

لطفا خودتان را معرفی کنید
فرح ناز هاشمی نژاد متولد تهران و ساکن کرمان هستم و در حال حاضر به عنوان نایب رئیس در شرکت تعاونی فخر هنر کرمان مشغول بکار هستم.

در چه رشته‌ای تحصیل کرده‌اید؟
کارشناسی شیمی دارم و اکنون در حال انجام پایان نامه کارشناسی ارشد بازاریابی هستم.

شروع فعالیت شما چگونه بود؟
سالها در حوزه زنان و همچنین هنر و صنایع دستی در شرکت اوا سفال و‌ کیا هنر کرمان فعالیت داشتم و همیشه درآمد پایدار و اشتغال برای زنان از دغدغه هایم محسوب میشد؛ بنابراین به اتفاق همسرم علیرضا امیرحسینی در صدد تاسیس شرکتی با اهداف و فعالیت های جامع برآمدیم.

چه فعالیت هایی در این شرکت انجام میشد؟
طرح آموزش رایگان یکی از اهدافی بود که چشم انداز خوبی داشت، در ابتدا از اساتید و مربیان مجرب در خواست همکاری کردیم. آموزشگاه فنی و حرفه ای فخر هنر دایر شد. هنرجویان زیادی از این طرح استفاده کردند و از طریق آموزشگاه به اداره کل آموزش فنی و حرفه ای معرفی و موفق به دریافت گواهینامه با کد بین المللی شدند. طبق چشم اندازی که من داشتم گام بعدی ایجاد اشتغال برای این افراد بود.

چطور وارد حیطه صنایع دستی شدید؟
طی این سالها خط تولید شرکت به سمت نوآوری می‌رفت بطور مثال تولید کیف و کفش پته با مدل های به روز، لباس پته دوزی شده و ….

در سال ۹۴ به جشنواره پوشاک اقوام دعوت شدم ، البته صرفا یک حضور بود و من با چند دست لباس پته رفتم. شگفت آور بود اولین بار حضور همه اقوام از همه استانها را با پوشش محلی میدیدم و دردناک بود که از استان کرمان هیچ فعالی شرکت نکرده بود، در طی حضور در این جشنواره جرقه پژوهش در باب پوشاک زنان و مردان بومی و عشایری کرمان در ذهنم زده شد و وقتی برگشتم استارت این کار را زدیم.

در این حوزه با چه چالش هایی روبرو شدید؟
خب استارت تولید پوشاک بومی و عشایری کرمان سخت بود چرا که هیچ زن کرمانی و عشایری دیگر لباس های هویتی خود را نداشت و استفاده نمی‌کرد در نتیجه یافتن اصل لباس بسیار سخت و گاه غیر ممکن بود، ما روستاهای زیادی رفتیم با زنان و مردان مسن گفتگو کردیم با عشایر کوچ کردیم تا بالاخره دلسوزانی را یافتیم که لباس‌های صد ساله داشتند به امانت گرفتیم و در همایش ملی در موزه فرهنگستان هنر تهران به نمایش گذاشتیم این موضوع برایمان حائز اهمیت بود چون اساتید دانشگاهی و پژوهشگران را متعجب کردیم آنها معتقد بودند کرمان لباس خاصی نداشته و در کتب دانشگاهی مرتبط ذکر نشده بود و استانداردی برای پوشاک کرمان وجود نداشتند، استاندارد سازی ما بر اساس هویت اصلی انجام شد و در پی آن به احیای این پوشاک بسیار زیبا پرداختیم در حال حاضر خرسندیم که در همایش‌ها و جشنواره‌های پوشاک اقوام جایگاه ویژه داریم.

برای چه تعداد به صورت مستقیم و غیر مستقیم اشتغالزایی انجام داده‌اید؟
عنوان رقم دقیق سخت است اما خوشبختانه یک زنجیره تولید خانگی به راه افتاد گاه بیش از ۳۰۰ دوزنده در یک زمان مشغول کار بودند، فعالیتی دیگری که برای زنان انجام شد؛ ایجاد اشتغال برای زنان آزاد شده از زندان و کمک به بازگشت ایشان به جامعه بود، باز زنجیره ای از زنان آسیب دیده اجتماعی که بسیار متفاوت بودند تشکیل شد و با همان شیوه ی آموزش و تولید به کار مشغول شدند البته از این گروه تعدادی ماندند و متاسفانه تعدادی برگشتند. این تنها دو مورد از اقدامات انجام شده است به همین خاطر عنوان رقم دقیق سخت است.

با توجه به اینکه شما در زمینه آموزش نیز فعالیت دارید، با چه چالش هایی در بخش تولید و آموزش روبرو بودید؟
در خصوص چالش های آموزش و تولید تا قبل از کرونا هیچ چالشی نبود خط تولید روند صعودی داشت و ما هم با تمام توان بازاریابی مناسب داشتیم ولی با شروع پاندمی کرونا متاسفانه هم خط تولید و هم فروش دچار مشکل شد.

آیا محصولات شما صادر هم می‌شود؟
محصولات ما صادرات چمدانی داشت و توریست ها هم خرید خوبی داشتند.

به نظر شما یک بانوی کارآفرین باید چه مولفه هایی را دارا باشد؟
هر کار آفرین در ابتدا باید عشق به کارآفرینی و اهداف آنرا داشته باشد. در مرحله بعدی
داشتن دانش، ایجاد یک فضای کاری مناسب، تلاش و پیگیری برای درآمد افراد، ایجاد رابطه با ارگانها و مراجع ذی ربط، معرفی شرکت خود به بازارهای مرتبط و ارتقا سطح کیفی تولید و ایده پردازی جزو مولفه های مهم و تاثیر گذار در موفقیت یک کارآفرین محسوب می‌شود.

به نظر شما یک بانوی کارآفرین باید چه مولفه هایی را دارا باشد؟
هر کار آفرین در ابتدا باید عشق به کارآفرینی و اهداف آنرا داشته باشد. در مرحله بعدی
داشتن دانش، ایجاد یک فضای کاری مناسب، تلاش و پیگیری برای درآمد افراد، ایجاد رابطه با ارگانها و مراجع ذی ربط، معرفی شرکت خود به بازارهای مرتبط و ارتقا سطح کیفی تولید و ایده پردازی جزو مولفه های مهم و تاثیر گذار در موفقیت یک کارآفرین محسوب می‌شود.

برای افرادی که تصمیم به شروع یک کسب و کار دارند چه سخنی دارید؟
برای افرادی که می‌خواهند یک کسب و کار را راه اندازی کنند توصیه میکنم حتما ابتدا علم به آن کسب و کار را فرا بگیرند و بی گدار به آب نزنند و سپس تاکید به نوآوری دارم ، علم و پشتکار و نوآوری و شناخت بازار کار باعث برداشتن گام‌های موثر در کسب و کار شما شود.

به عنوان یک بانوی متاهل و با وجود دو فرزند، کارآفرینی چطور بود؟
تاهل و فرزند و خانه داری به نظر من نمی‌تواند مانع باشد البته در زندگی شخصی من اینگونه بود. در این مورد ما همدل بودیم همسرم که با من همکار هم بود و فرزندانم درک می‌کردند و وقتی بزرگتر شدند همراهم بودند. این فضا را خودمان بوجود می‌آوردیم و در مواقعی که آنها هم مشکل داشتند اول به آنها می‌پرداختم واقعا اول خانواده برایم مهم بود من هیچوقت نه کار را قربانی خانواده میکردم نه خانواده را قربانی کار.

با توجه به اینکه مدتی تهران زندگی کرده اید چه تفاوت فرهنگی میان کرمان و تهران برای شما ملموس‌تر بوده است؟
واقعیت این هست که تهران بطور خاص فرهنگ قابل تعریف ندارد چون از همه جای ایران با فرهنگ‌های گوناگون در تهران هستند ولی فرهنگ کرمان خاص است مردمان نجیب و دوست‌داشتنی یکی از بهترین شاخصه های فرهنگ کرمان است ولی تهران برای کار و بازار واقعا دریاست، اگر کسی تلاشگر باشد در کویر کرمان هم می‌تواند جواهر پیدا کند.

چطور در کرمان ماندگار شدید؟
یکی از دلایل شرایط زندگی مشترکم بود و اینکه عاشق این شهرم ، نقاط مثبت این شهر دوستداشتنی در واقع دامنگیر بود هیچوقت به شهر دیگر نمی‌خواهم فکر کنم شاید اینهمه کار در تهران به من درآمد و جایگاه بهتری میداد ولی حس میکنم به کرمان تعلق دارم.

سخن آخر
لازم است یک نکته بسیار مهم را در اینجا ذکر کنم، من به تنهایی هیچکاری نکردم و از ابتدا تا کنون همسرم علیرضا امیرحسینی نه تنها پشتیبان ایده ها و کارهایم بوده بلکه در انجام آنها حتی بیش از من کوشش کرده اند، مشورت و مشارکت با هم بهترین نتایج را داشته است و من ضمن سپاسگزاری از ایشان خداوند را برای این دارایی بزرگ شاکرم.
یک سخن هم با جوانان و بانوان دارم: همیشه می‌گویند وقت طلاست، وقتی به درک این موضوع برسید از ثانیه ها برای یادگیری و کار استفاده می‌کنید. کسی که به این مهم برسد ضریب شکست ندارد، از تجربیات پیشکسوتان استفاده کنند و برای کارشان و هدفشان فقط با عالم آن مشورت کنند و لاغیر.
آرزومند سعادت هموطنانم هستم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *