فرزندپروری و تربیت آگاهانه

فرزند پروری فرایندی است که والدین با استفاده از تکنیک‌ها و راهبردهای مناسب در یک محیط امن، به رشد و پرورش استعدادهای کودک کمک می‌کنند. دو مولفه اصلی در این سبک شامل پذیرندگی و توقع است که تعادل بین آن‌ها برای موفقیت فرزندپروری ضروری است. کمبود محبت یا انتظارات غیرمنطقی می‌تواند به مشکلات روانی و شخصیتی در کودکان منجر شود.

سبک فرزندپروری مقتدرانه به والدین کمک می‌کند تا نیازهای روانی کودک را شناسایی و ارضا کنند و در عین حال قوانین و انتظارات مناسبی را تعیین نمایند. نکات کلیدی شامل پذیرش بدون قید و شرط، اختصاص زمان ویژه به کودک، و تحسین رفتارهای مثبت اوست. والدین باید از رفتارهای آسیب‌رسان مانند تنبیه بدنی و تحقیر پرهیز کنند و با وضع قوانین مشخص، از سو رفتار کودک جلوگیری کنند. در نهایت، ارتباط مطلوب و تعیین حد و مرزها اولین گام در فرزندپروری موفق است.

بزرگترین هدیه‌ای که به فرزندمان می‌دهیم

بزرگترین هدیه‌ای که به فرزندمان می‌دهیم کسی به جز خودم مسئول سقوطم نیست؛ بزرگترین دشمنی که باعث به وجود آمدن سرنوشتی غم انگیز و اندوهبار برایم شده تنها خودم هستم ناپلئون بناپارت -مریم حیدری‌مقدم- انسان باید یاد بگیرد مسئولیت پذیر باشد. یک انسان مسئولیت‌پذیر می داند که محصول به دست

سلامت روان و خانواده

-آناهیتا آقاعباسی/ روان درمانگر بالینی- سلامت روان و خانواده واژه امنیت تداعی‌کننده احساس آسایش و آسودگی خاطریست که فرد در مقابل خطر و تهدید‌های احتمالی حس می‌کند. اولین مفهوم امنیت برای هر فرد در خانواده شکل می‌گیرد و شامل اقداماتی است که والدین به منظور حفظ آرامش روحی و سلامت

کودکان، نیازمند مراقبت و همدلی

– زهرا قاسم زاده/دانشجوی دکتری جامعه‌شناسی- طبق تعریف کنوانسیون بین المللی حقوق کودک، هر فرد زیر 18 سال کودک نامیده می‌شود. همچنین در این کنوانسیون به این امر تاکید شده است که در مورد کودکان باید کاری انجام شود که بیشترین نفع را برای کودکان داشته باشد و اگر در