متن به بررسی نقش اشیا و تصاویر در روایت تاریخ و فرهنگ انسان‌های اولیه می‌پردازد. نویسنده بیان می‌کند که اشیا، مانند ابزار و آلات، نه تنها کاربرد عملی دارند بلکه به عنوان روایتگر داستان بشر نیز عمل می‌کنند. هر شیء، از جمله کوزه‌ها و ابزارها، می‌تواند نشانگر باورها، آرزوها و فرهنگ جوامع انسانی باشد. این اشیا به ما کمک می‌کنند تا به درک بهتری از زندگی گذشته و چگونگی شکل‌گیری هویت انسانی برسیم. همچنین، ادبیات شفاهی و داستان‌ها به انتقال این روایت‌ها و تجربیات کمک می‌کنند و تأثیر عمیقی بر ناخودآگاه جمعی و فرهنگ جوامع دارند. در نهایت، تاریخ بشر از طریق این اشیا و روایت‌های شفاهی به شکل مدون خود می‌رسد.