سامیا سولوهو حسن(متولد 27 ژانویه 1960) یک سیاستمدار تانزانیایی است که از سال 19 به عنوان رئیس جمهور تانزانیا خدمت کرده است. او اولین زنی است که در این سمت خدمت می کند. او قبلاً از سال 2015 تا 2021 به عنوان معاون رئیس جمهور تانزانیا فعالیت می کرد و پس از مرگ سلف خود، جان ماگوفولی، به ریاست جمهوری رسید.
سولوهو که اهل زنگبار است، از سال 2000 تا 2010 به عنوان وزیر در منطقه نیمه خودمختار خدمت کرد. سپس از سال 2010 تا 2015 به عنوان نماینده پارلمان در حوزه انتخابیه ماکوندوچی خدمت کرد و وزیر امور خارجه در دفتر معاون رئیس جمهور بود. امور اتحادیه از سال 2010 تا 2015. در سال 2014 به عنوان نایب رئیس مجلس مؤسسان که وظیفه تدوین قانون اساسی جدید کشور را بر عهده داشت، انتخاب شد.
سولوهو پس از انتخابات عمومی سال 2015، پس از انتخاب شدن در برگه چاما چا ماپیندوزی با ماگوفولی، اولین معاون زن تانزانیا شد. سولوهو و ماگوفولی برای دومین دوره در سال 2020 انتخاب شدند.
سولوهو به عنوان رئیس جمهور اصلاحات دموکراتیک را به اجرا درآورده و سیاست های سلف خود را که برای سرکوب مخالفان سیاسی اجرا شده بود، معکوس کرده است. او همچنین سیاست‌هایی را برای محدود کردن گسترش همه‌گیری کووید-19 در تانزانیا اجرا کرد، که ماگوفولی آن را یک موضوع جدی رد کرده بود. از دیگر محورهای دوران ریاست جمهوری وی، گسترش زیرساخت ها و جهانی شدن اقتصاد تانزانیا از طریق سرمایه گذاران و گردشگری بوده است.
سنین جوانی و تحصیل
سولوهو در 27 ژانویه 1960 در سلطان نشین زنگبار از یک معلم و همسرش به دنیا آمد. چهار سال بعد زنگبار با تانگانیکا متحد شد تا کشور تانزانیا را تشکیل دهد. او تحصیلات متوسطه خود را در سال 1977 به پایان رساند، و او به عنوان کارمند اداری شروع به کار کرد. او سال بعد با حفید امیر، کشاورز کشاورزی ازدواج کرد. آنها با هم صاحب سه پسر و یک دختر شدند. دختر آنها Wanu Hafidh Ameir (متولد 1982)، دومین فرزند این زوج، به عضویت مجلس نمایندگان زنگبار درآمد.
سولوهو تعدادی دوره کوتاه مدت را به صورت پاره وقت دنبال کرد. در سال 1986، او از مؤسسه مدیریت توسعه (دانشگاه مزومبه کنونی) با دیپلم پیشرفته در مدیریت دولتی فارغ التحصیل شد. بین سال‌های 1992 و 1994، او در دانشگاه منچستر تحصیل کرد و مدرک تحصیلات تکمیلی خود را در رشته اقتصاد دریافت کرد. او بعداً مدرک کارشناسی ارشد خود را در توسعه اقتصادی جامعه در سال 2015 از طریق یک برنامه مشترک بین دانشگاه آزاد تانزانیا و دانشگاه جنوبی نیوهمپشایر به دست آورد.
سولوهو در سال 1988 یک افسر توسعه در دولت منطقه زنگبار شد. او مدیر پروژه در برنامه جهانی غذا شد. در دهه 1990، او مسئول نهادی شد که سازمان‌های غیردولتی را در زنگبار تنظیم می‌کرد.
زندگی سیاسی
در سال 2000، سولوهو با حزب Chama Cha Mapinduzi (CCM) به عضویت کرسی ویژه مجلس نمایندگان زنگبار درآمد و در آنجا به عنوان وزیر اشتغال جوانان، زنان و کودکان زنگبار منصوب شد. او در این سمت به ممنوعیت بازگشت مادران جدید به مدرسه پایان داد. او تنها وزیر بلندپایه زن در کابینه بود و همکاران مردش به دلیل زن بودن کمتر با او برخورد جدی می کردند. او در سال 2005 دوباره انتخاب شد و به عنوان وزیر گردشگری و سرمایه گذاری بازرگانی منصوب شد.
در سال 2010، سولوهو به دنبال انتخاب به مجلس ملی بود، در حوزه پارلمانی ماکوندوچی ایستاد و بیش از 80 درصد پیروز شد. رئیس جمهور جاکایا کیکوته او را به عنوان وزیر دولت در امور اتحادیه منصوب کرد. در سال 2014، او به عنوان نایب رئیس مجلس مؤسسان که وظیفه تدوین قانون اساسی جدید کشور را داشت، انتخاب شد.
سولوهو به همراه جان ماگوفولی، نامزد معاونت ریاست جمهوری برای CCM در انتخابات عمومی سال 2015 بود. او انتخابی غیرمنتظره بود، زیرا چندین سیاستمدار برجسته و تأثیرگذار دیگر برای این نقش انتخاب شدند. او اولین رقیب زن در تاریخ حزب بود. آنها در انتخابات پیروز شدند و در 5 نوامبر 2015 سوگند یاد کردند. سولوهو اولین زن معاون رئیس جمهور تانزانیا شد. در سال 2016 اختلافی بین ماگوفلی و سولوهو به وجود آمد که در آن سؤالاتی در مورد وفاداری او مطرح شد، اما سولوهو سپس در حمایت از ماگوفلی اظهارات عمومی کرد. ماگوفولی و سولوهو دوباره در انتخابات عمومی 2020 انتخاب شدند، اگرچه پیروزی پس از ادعای تقلب در انتخابات توسط ناظران مستقل زیر سوال رفت.