جورجیا میلونی (متولد ۱۵ ژانویه ۱۹۷۷) یک سیاستمدار ایتالیایی است که از اکتبر ۲۰۲۲ به عنوان نخست‌وزیر ایتالیا خدمت می‌کند و اولین زنی بود که این سمت را به دست آورد. او که از سال 2006 عضو اتاق نمایندگان است، از سال 2014 رهبری حزب راستگرای برادران ایتالیا (FdI) را بر عهده داشته است و از سال 2020 رئیس حزب محافظه کاران و اصلاح طلبان اروپا بوده است. فوربس ملونی را به عنوان چهارمین قدرتمندترین رتبه بندی کرد. زن در جهان در سال 2023. در سال 2024 در فهرست تأثیرگذارترین افراد جهان توسط مجله تایم قرار گرفت.
ملونی یک مسیحی[نیازمند منبع] و محافظه کار است و به دفاع از «خدا، وطن و خانواده» معتقد است. او مخالف اتانازی، ازدواج همجنس‌گرایان و فرزندپروری همجنس‌گرایان است و می‌گوید که خانواده‌های هسته‌ای منحصراً توسط جفت‌های زن و مرد اداره می‌شوند.
جورجیا میلونی در 15 ژانویه 1977 متولد رم است. پدر او، فرانچسکو میلونی، اهل رم بود، از کارگردان رادیویی نینو میلونی از ساردینیا و بازیگر زن زوئی اینکروچی از لمباردی، و مادرش، آنا (با نام خانوادگی پاراتوره)، اهل سیسیل است. پدرش مشاور مالیاتی بود، و بر اساس برخی مشخصات سیاسی، همدردی کمونیستی داشت و به حزب کمونیست ایتالیا رای داد، در حالی که مادرش بعداً یک رمان‌نویس شد.
پدرش در سال 1978 هنگامی که او یک ساله بود خانواده را ترک کرد و به جزایر قناری رفت و دوباره ازدواج کرد. ملونی از ازدواج دوم پدرش چهار خواهر و برادر ناتنی دارد. هفده سال بعد، در سال 1995، او به اتهام قاچاق مواد مخدر مجرم شناخته شد و به 9 سال حبس در زندان اسپانیا محکوم شد. او آخرین بار در سال 2006 با ملونی تماس گرفت، زمانی که او نایب رئیس اتاق نمایندگان شد. باتلا در رم بزرگ شد و پس از آن که خانه مرفه تری که برای اولین بار در دوران نوزادی با والدینش در آن زندگی می کرد، چند سال پس از ترک پدرش در آتش سوزی خانه ویران شد، به آنجا نقل مکان کرد.
خانواده اش تربیت او را فقیرانه توصیف کرده اند. ملونی در زندگی‌نامه خود نوشت که دوران کودکی و فروپاشی خانواده‌اش بر دیدگاه سیاسی او تأثیر گذاشت. میلونی یک خواهر به نام آریانا دارد که در سال و با فرانچسکو لولوبریجیدا، وزیر کشاورزی ایتالیا از 22 اکتبر 2022 ازدواج کرده است.
در سال 1992، در 15 سالگی، ملونی به جبهه جوانان، شاخه جوانان جنبش اجتماعی ایتالیا (MSI)، یک حزب سیاسی نئوفاشیست که در سال 1995 منحل شد، پیوست.در طول این زمان، او سازمان هماهنگی دانش‌آموزی Gli Antenati (نیاکان) را تأسیس کرد که در اعتراض به اصلاحات آموزش عمومی که توسط وزیر Rosa Russo Iervolino ترویج شد، شرکت کرد. در سال 1996، او رهبر ملی کنش دانشجویی، جنبش دانشجویی اتحاد ملی پسا فاشیستی (AN)، وارث ملی-محافظه کار MSI شد، و نماینده این جنبش در انجمن انجمن های دانشجویی که توسط وزارت آموزش ایتالیا ایجاد شد.
میلونی در سال 1996 از l’Istituto tecnico professionale di Stato Amerigo Vespucci فارغ التحصیل شد. پس از انتخاب به پارلمان ایتالیا در سال 2006، او در رزومه خود اعلام کرد که دیپلم دبیرستان را در زبان با نمره نهایی 60/60 و “Diploma di liceo linguistico; Giornalista” دریافت کرده است.
این امر باعث ایجاد اختلاف نظر شد، زیرا یک دبیرستان زبان خارجی نبود و صلاحیت صدور مدرک زبان را نداشت. در عوض، این مؤسسه میزبانی بود متخصص در صدور دیپلم حرفه ای برای عناوین شغلی مانند آشپز، پیشخدمت، مهماندار، راهنمای تور، مهماندار، بسته به دوره تحصیلی که دانش آموز انتخاب می کند. میلونی اشاره کرد که موسسه مهمان نوازی که او در آن حضور داشت به مرکز حرفه ای ارنستو ناتان تبدیل شد که مدرک زبان های خارجی را صادر می کند. اما مراکز آموزشی مجاز به صدور مدرک نیستند. مرکز آموزش حرفه ای ارنستو ناتان مدارکی را برای آرایشگران و آرایشگران صادر می کند.