-چکیده زندگی
کریستین مادلین اودت لاگارد(متولد ۱ ژانویه ۱۹۵۶) یک سیاستمدار و وکیل فرانسوی است که قبلاً به عنوان رئیس بانک مرکزی اروپا خدمت کرده است.لاگارد از سال 2011 تا 2019 به عنوان اولین زن برای یازدهمین مدیر عامل صندوق بین‌المللی (IMF) خدمت کرده است. لاگارد همچنین در دولت فرانسه خدمت کرده بود که مهمترین آن وزیر اقتصاد، دارایی و صنعت از سال 2007 تا 2011 بود.
لاگارد که در پاریس متولد و بزرگ شد، از دانشکده حقوق در دانشگاه نانتر پاریس فارغ التحصیل شد و مدرک کارشناسی ارشد را از Sciences Po Aix دریافت کرد. پس از پذیرش در وکالت پاریس، او در سال 1981 به شرکت حقوقی بین‌المللی Baker & McKenzie پیوست و متخصص در کار و ضد انحصار، و همچنین ادغام و تملک بود.از سال 1995 تا 1999 عضو کمیته اجرایی شرکت بود، قبل از اینکه بین سال‌های 1999 و 2004 به ریاست آن ارتقا یابد. او اولین زن در هر دو موقعیت بود. او تا زمانی که تصمیم گرفت به خدمات دولتی برود، پست برتر را داشت.
لاگارد زمانی که از سال 2005 تا 2007 به عنوان وزیر بازرگانی خارجی منصوب شد به فرانسه بازگشت، سپس برای مدت کوتاهی از مه تا ژوئن 2007 به عنوان وزیر کشاورزی و شیلات مشغول به کار شد و در نهایت، از سال 2007 تا 2011 به عنوان وزیر دارایی، او را به اولین زن تبدیل کرد که این وزارتخانه را بر عهده گرفت. سبد مالی هر اقتصاد گروه هشت. لاگارد در طول دوران تصدی خود، بر واکنش دولت به بحران مالی 2007-2008 نظارت داشت، که برای آن فایننشال تایمز او را به عنوان بهترین وزیر دارایی در منطقه یورو معرفی کرد.
در 5 ژوئیه 2011، او به جای دومینیک استراوس کان به عنوان مدیر عامل صندوق بین المللی پول برای یک دوره پنج ساله انتخاب شد. انتصاب او یازدهمین انتصاب متوالی یک اروپایی به ریاست صندوق بین المللی پول بود. او با اجماع برای یک دوره پنج ساله دوم انتخاب شد که از 5 ژوئیه 2016 شروع شد و تنها نامزد معرفی شده برای این پست بود. در دسامبر 2016، یک دادگاه فرانسوی او را به سهل انگاری در رابطه با نقشش در داوری برنارد تاپی محکوم کرد، اما مجازاتی برای او تعیین نکرد. لاگارد پس از نامزد شدن به عنوان رئیس بانک مرکزی اروپا از صندوق بین المللی پول استعفا داد.
در سال‌های 2019، 2020، 2022 و 2023، فوربس او را در رتبه دوم فهرست 100 زن قدرتمند جهان قرار داد.
-سنین جوانی و تحصیل
کریستین لاگارد در پاریس، فرانسه در خانواده ای معلم به دنیا آمد. پدر او، رابرت لالوئت، یک معلم انگلیسی بود. مادرش، نیکول (کاره)، یک معلم ادبیات لاتین، یونانی و فرانسوی بود. لاگارد و سه برادر کوچکترش دوران کودکی خود را در لو هاور گذراندند. در آنجا او در Lycée François 1er (جایی که پدرش در آنجا تدریس می کرد) و Lycée Claude Monet شرکت کرد.
لاگارد در نوجوانی عضو تیم ملی شنای فرانسه بود. پس از مدرک لیسانس خود در سال 1973، او با بورسیه خدمات میدانی آمریکا به مدرسه هولتون در بتسدا، مریلند رفت. در طول سال اقامت خود در ایالات متحده، لاگارد به عنوان کارآموز در کنگره ایالات متحده به عنوان دستیار نماینده ویلیام کوهن در کنگره کار کرد، و به او کمک کرد تا در طول جلسات استماع واترگیت با نمایندگان فرانسوی زبان منطقه شمال مین خود مکاتبه کند. او از دانشگاه نانتر پاریس فارغ التحصیل شد، جایی که مدرک کارشناسی ارشد را در زبان انگلیسی، قانون کار، و حقوق اجتماعی دریافت کرد. او همچنین دارای مدرک کارشناسی ارشد از موسسه سیاستگذاری در اکس آن پروونس است. از سال 2010، او ریاست هیئت مدیره مدرسه ایکس را بر عهده داشته است.
-شغل حرفه
لاگارد در سال 1981 به Baker & McKenzie، یک شرکت حقوقی بین‌المللی مستقر در شیکاگو پیوست. مدیر دو شرکت تابعه این شرکت در بهشت‌های مالیاتی بود. او پرونده‌های ضدانحصار و کارگری عمده را مدیریت کرد، پس از شش سال شریک شد و به عنوان رئیس شرکت در اروپای غربی انتخاب شد. او در سال 1995 به کمیته اجرایی پیوست و در اکتبر 1999 به عنوان اولین رئیس زن شرکت انتخاب شد. سه سال بعد او دوباره انتخاب شد. در Baker & McKenzie Lagarde یک رویکرد «اول مشتری» را منتشر کرد که به موجب آن وکلا به جای واکنش صرف به موقعیت‌های ضروری، نیازهای مشتری را پیش‌بینی می‌کردند.
در سال 2004، لاگارد رئیس کمیته استراتژیک جهانی شد.
-شغل وزارت
لاگارد به عنوان وزیر تجارت فرانسه بین سال‌های 2005 تا مه 2007، گشایش بازارهای جدید برای محصولات این کشور را با تمرکز بر بخش فناوری در اولویت قرار داد. در 18 مه 2007، او به عنوان بخشی از دولت فرانسوا فیون به وزارت کشاورزی منتقل شد. ماه بعد او به کابینه فیون در وزارت امور اقتصادی، دارایی و استخدام پیوست. او تنها عضو طبقه سیاسی فرانسه بود که اظهارات نژادپرستانه ژان پل گرلن در سال 2010 را محکوم کرد. در دولت، او اصلاحات اقتصادی لیبرال، مانند آزادسازی بازار کار، کاهش مالیات بر املاک، و یک طرح ریاضت اقتصادی برای خدمات عمومی را اجرا کرد.