جهان من
«جهان من» ابر خیالم میدود در آسمان تو تا ماه نه، تا آن نگاه مهربان تو شب گوشهای ساکت نشسته گوش بسپارد قدری به غوغای سحر، پشت لبان تو لب باز کن؛ این آسمان خورشید میخواهد این آسمان خورشید میخواهد به جان تو! بگذار راحتتر بگویم از تو، بهتر نیست؟





