در ادامه مبحث نگهداری از پته و سوزن‌دوزی‌ها، در صورت بید خوردگی پته، ابتدا باید آن را از محیط خود خارج کرده و در هوای آزاد تکانده و آویزان کنیم. نباید پته را در اتاق یا نزدیک مبلمان رها کرد تا از گسترش بید جلوگیری شود. محیطی که پته در آن بوده باید با اسپری ضد بید یا نفتالین تمیز شود. اگر پته در صندوقچه بوده، باید صندوقچه را به فضای باز منتقل کرده و در معرض نور آفتاب قرار دهیم. همچنین، اگر الیاف پشتی یا کوسن‌ها دچار بید زدگی شده‌اند، باید الیاف را از پته جدا کرده و در آفتاب قرار دهیم. الیاف پنبه‌ای باید حلاجی شوند و قاب‌های پته نیز باید در معرض هوا قرار گیرند تا از بید خوردگی جلوگیری شود.

متن به نکات کلیدی نگهداری از سوزن دوزی‌ها، به ویژه پته، می‌پردازد. پته به دلیل استفاده از نخ پشم و کرک، مستعد آسیب از حشرات مانند بید است که در محیط‌های گرم و مرطوب رشد می‌کند. لارو بید با تغذیه از پشم، خسارت اصلی را به پته وارد می‌کند.

برای جلوگیری از بید خوردگی، در گذشته از گیاهان طبیعی و مواد شیمیایی مانند نفتالین استفاده می‌شد، اما این روش‌ها به طور کامل مؤثر نیستند. بهترین روش نگهداری شامل شستشوی اصولی پس از دوخت، نگهداری در مکان‌های خنک و روشن، و تهویه منظم است. همچنین، استفاده از اسپری‌های ضد بید و لوله کردن پته به جای تا کردن آن، به حفظ کیفیت و جلوگیری از آسیب کمک می‌کند. در نهایت، پته‌ها باید در پارچه‌های نخی یا پنبه‌ای و دور از نور مستقیم خورشید نگهداری شوند.

دوخت پته این هنر اصیل کرمانی از دیر زمانی در  زندگی ایرانیان جریان داشته است که با در دست گرفتن شال بی روح و نخ های بی جان بر خطوط سیاه ، با عشقی که از سر انگشتان دختران و زنان سرزمینم سرازیر می شده است؛ دوخته و اثر هنری

پته؛ هنر دست زنان کرمانی -آرامش عرفانی- پته یکی از سوزندوزی‌های اصیل و قدیمی و زیبای ایرانی است که دختران و زنان کرمانی بر روی پارچه های پشمی به نام عریض می‌دوزند و اگر به شکل اصولی و درست و خوب دوخته بشود بسیار زیباست. بر روی شال پته (عریض)