شرط تنصیف دارایی چیست و شامل چه مواردی می‌شود
حانیه محمدی/کارشناس حقوقی-
شرط تنصیف دارایی به این معناست هنگام انعقاد عقد نکاح، شرط شود نصف دارایی زوج که در زندگی مشترک به دست آورده، به زن منتقل شود.
برای اجرای این شرط یکسری نکاتی که باید وجود داشته باشد را تفسیر بیان میکنیم.
_ باید توجه داشت که در خصوص این شرط مقرره ای در قانون نیامده و فقط با توافق طرفین و رعایت شرایط آن به وجود می آید.
_سازمان ثبت اسناد کشور در صفحه هشتم سند ازدواج این شرط را به صورت چاپی و پیشفرض با محل امضای زوج و زوجه، جای داده است. امضا نکردن زوجین به خصوص مرد به این معناست که این شرط را قبول ندارند و در روابط حقوقی آنها جایگاهی ندارد . ادعای نفهمیدن و یا متوجه نشدن شرط مذکور، در محاکم پذیرفته نیست.
_ برای تحقق این شرط، طلاق باید به درخواست مرد باشد پس در طلاق به درخواست زوجه و یا طلاق توافقی امکان پذیر نیست.
_ اگر مرد بتواند ثابت کند که طلاق در اثر سوءرفتار اخلاقی یا معاشرتی زن بوده و یا زوجه در انجام وظایف خود در قبال شوهرش کوتاهی میکرده، نصف دارایی به زن تعلق نمیگیرد.
_ این شرط شامل اموالی می‌شود که مرد بعد از تاریخ نکاح به دست آورده. پس اگر مرد اموالی از زمان مجردی خود داشته باشد، مشمول این شرط نمی‌شود.
_ انتقال از یک درصد تا پنجاه درصد امکان پذیر و تشخیص میزان آن به عهده قاضی است.
_ اگر مردی عمدا اموال خود را قبل از دادخواست طلاق منتقل کرده باشد که زوجه از نصف اموال او سهمی نبرد، جرم نیست و از مصادیق جرم فرار از دین نمی باشد. زیرا شرط تنصیف دارایی ، دِین نیست.
_ اگر شرط تنصیف دارایی در عقد نامه امضاء شده باشد و مرد نیز دادخواست طلاق تقدیم دادگاه کرده باشد لزوما در جلسه دادرسی زوجه می بایست به شرط، استناد نماید و لیست اموال زوج را به دادگاه ارائه نماید تا بتواند از آن شرط بهره مند شود.
توصیه می شود دادخواست مستقلی در قالب دعوای تقابل تا قبل از جلسه رسیدگی در این خصوص تقدیم دادگاه رسیدگی کننده به طلاق کنید.
_ دریافت نصف اموال منوط به ثبت طلاق است نه حکم دادگاه.
یعنی اگر مرد درخواست طلاق دهد و دادگاه بر اساس آن حکم تنصیف صادر کند. اما مرد از طلاق صرف نظر کند، زن نمی‌تواند نصف دارایی او را بگیرد.