والدین چیزهای بسیار زیادی در طول روز به کودکانشان انتقال می دهند. من جمله صاف بایستید، هنگام غذا خوردن دهان تان بسته باشد ، هنگامی که بازی می کنید، مراقب باشید.
فراموش نکنید که سلام کنید و زمانی که کسی به شما لطفی کرد تشکر کنید. امّا کمتر والدینی هستند که به فرزندان خود یاد بدهند که چگونه رئیس خود باشد.
در اغلب موارد ، سیستم های آموزشی، رسانه های اجتماعی، اساتید دانشگاه ها و والدین همگی خواسته یا ناخواسته به کودکان یاد می دهند که چگونه یک فرمان بر و یا یک کارمند خوبی باشند.
هیچ یک از آن ها فرد را برای تبدیل شدن به یک کار آفرینِ واقعی آماده نمی کنند. با نگاهی به تاریخ نیز متوجه می شویم بیشتر کار آفرینان بزرگ از برادران رایت گرفته تا استیو جابز و مارک زاکربرگ و ایلان ماسک از نرم های معمول جامعه فاصله گرفتند تا توانستند به این چنین جایگاه مثال زدنی برسند.
پس بهتر است فرزندانمان را خود به شیوه ای پرورش دهیم که در آینده بتوانند استیو جابز و یا مارک زاکربرگ شوند.
این البته چیزی است که همۀ والدین برای کودکان خود آرزو می کنند ولی عملا به شیوه ای دیگر برخورد می کنند.
اگر شما نیز از جمله والدینی هستید که فکر می کنید فرزندانتان نمی توانند استقلال داشته باشند و مسئولیت بپذیرند کاملاً در اشتباه هستید. آن ها می توانند مسئولیت بپذیرند و خود رئیس خود باشند. جالب تر این که آن ها همیشه در سرشان این آرزو را دارند که رییس خود باشند و به همین خاطر است که کار آفرینان و کودکان به هم بسیار شبیه هستند.
همان گونه والدین به کودکان شان یاد می دهند چگونه بند کفش هایشان را ببندند و یا چگونه دوچرخه سواری کنند؛ باید به آن ها روحیۀ کار آفرینی را نیز یاد بدهند.
کودکان برای تبدیل شدن به انسانی مستقل و ایده پرداز نیاز به پرورش صحیح دارند. باید به آن ها یاد داد که چگونه موانع را به عنوان یک موقعیت ببینند و صدای ذهن خود باشند.
والدین باید این روحیه را در آن ها پرورش دهند تا ریسک پذیر باشند و بتوانند احساسات خود را کاملاً بروز دهند.