نقش آموزشی مادران در این دوران، به عنوان مادر – معلم هایی که هیچ آموزشی ندیده و به یکباره نقش مهم آموزشی آن هم در پایه اول دبستان را بر عهده گرفتند بسیار دارای اهمیت است. مادران به یکباره خود را در بستر آموزش فرزندان یافته و علی رغم تمامی خستگی ها و سختی های این دوران سعی می کردند به هر شیوه و روشی متوسل شوند تا بتوانند این راه سخت را هموار نمایند.
بنابراین یکی از راه هایی که به ذهن می رسید مشورت با سایر مادران در گروه های درسی و کمک گرفتن از تجربیات دیگران بود. بدین سان آنها علاوه بر همدلی و احساس این که در این راه تنها نیستند و سایر مادران هم چنین تجربیاتی دارند؛ قوت قلب گرفته و پیش می رفتند. یکی از راه های دیگر که به سادگی در دسترس قرار داشت جستجوهای اینترنتی و پیدا کردن روش ها و شیوه هایی بود که می توانستند با استفاده از آن راه آموزش را بر خود و فرزندان شان هموار نمایند. مثلاً برای آموزش یک نشانه خاص از روش های مختلف استفاده می شد. از نوشتن روی کاغذهای بزرگ و شیشه گرفته تا ساختن نشانه مورد نظر با خمیربازی و دیکته نوشتن در آرد یا شن. اینها روش هایی بود که مادران استفاده می کردند و به دیگران هم توصیه می نمودند برای یکبار هم که شده از این شیوه استفاده نمایند. شاید که کارساز بوده و حس بهتری به آنها فرزندانشان منتقل نماید.