تنها زن ایرانی امدادگر و تک تیر انداز؛ آمنه وهاب زاده

|

۲۲ تیر ۱۴۰۳

|

۰۶:۳۰

آمنه وهاب زاده، جانباز ۷۵درصد دوران دفاع مقدس یکی از بانوانی است که دوشادوش مردان در جنگ تحمیلی در جبهه‌ها حضور پیدا کرد. وی متولد اردبیل است. وهاب زاده در دوران کودکی به دلیل شغل پدر همراه با خانواده خود در کشور عراق و در شهر سامرا زندگی می‌کردند. پدر این بانوی مبارز به دلیل فعالیت‌های سیاسی و مبارزاتی با یاران امام خمینی (ره) در نجف و کاظمین ارتباط داشت و این تعاملات در شکل‌گیری شخصیت او تاثیر بسزایی داشت. وهاب زاده در ۱۵سالگی پدر خود را در عراق از دست داد و به دلیل فعالیت‌ علیه رژیم پهلوی از طرف استخبارات رژیم بعث به ایران تبعید و پس از مدتی وارد مبارزه سیاسی علیه حکومت شاهنشاهی شد و با آقای عسگراولادی و نعیمی همکاری داشت.

وهاب زاده پس از آغاز جنگ تحمیلی به عنوان مسئول تحویل شهدا در بیمارستان امام خمینی (ره) در تهران مشغول به کار شد.

در بحبوحه انقلاب اسلامی و اوایل جنگ تحمیلی به دلیل نیاز به حضور نیروهای انقلابی پیشنهادات زیادی برای پست‌های مهم‌تر به وی داده شد؛ مسئولیت امور خواهران در جهاد سازندگی کرج، مسئول گروه خواهران در ستاد نماز جمعه تهران و مسئولیت حفاظت و امنیت خواهران نماز جمعه تهران از جمله مسئولیت‌هایی بود که او بر عهده داشت.
این بانوی مجاهد پس از شروع جنگ در دوره های مختلف نظامی در پادگان جی تهران ثبت نام کرد و به مدت چهار ماه دوره هایی اعم از آموزش سلاح‌های سنگین، رانندگی تانک، عبور از دیوار مرگ، سقوط آزاد، تاکتیک‌های رزمی و رزم شب را فرا گرفت و پس از آن به عنوان امدادگر به جبهه جنوب اعزام شد و در بیمارستان پتروشیمی مشغول به کار شد. وهاب زاده به زبان‌های عربی و انگلیسی مسلط بود و در دوره‌های نظامی و اطلاعاتی آموزش دیده بود، به همین دلیل به ماموریت‌های برون مرزی در شهرهای مختلف عراق در گروه جنگ های نامنظم شهید چمران اعزام می‌شد.
اولین مجروحیت وهاب زاده از ناحیه شکم و پهلو هنگام شبیخون رژیم بعث به ایستگاه عملیات آبادان اتفاق افتاد که بسیاری از رزمندگان در آن شبیخون به شهادت رسیدند. همچنین در عملیات والفجر یک زمانی که منطقه فکه مورد حمله شیمیایی قرار گرفت، مجروح شد.