اتیسم درواقع نوعی اختلال عصبی_رشدی است.
در این اختلال به دلیل درگیری ساختار عصبی مغز،فرد در رشد اجتماعی،درک هیجانات،برقراری تماس‌چشمی،روابط اجتماعی ودرک اجتماعی به درستی عمل نمیکند.
دوم آویل به عنوان روزی در جهت افزایش آگاهی در مورد افراد مبتلا به اتیسم در جهان شناخته شده است .
این روز یکی از هفت روز رسمی در سازمان ملل متحد در رابطه با سلامتی به شمار می‌آید.
یکی از نکات خائزاهمیت در مورد اتیسم،رشد چشمگیر این بیماری در دهه‌های اخیر است.
طبق آمار سازمان همه‌گیرشناسی‌بیماری‌ها در آمریکا میزان فراوانی اتیسم طی بیست سال گذشته از یک درهر هزارتولد به یک درپنجاه و چهارتولد افزایش یافته است،
هرچندمیزان آگاهی خانواده‌ها از این اختلال در افزایش این آمار بی تاثیر نیست.
افزایش افراد مبتلا به این اختلال،اهمیت آگاهی رسانی و حمایت از این گروه از افراد جامعه را خاطرنشان میکند.
دکتر شهراد ارجمند دارای دکتری تخصصی روانشناسی و درمانگر شناختی_رفتاری اتیسم در گفتگوی اختصاصی با نشریه زن‌و‌اجتماع ضمن تاکید بر نقش خانواده در تشخیص این اختلال افزود:
متاسفانه درمان قطعی در مورد اختلال اتیسم وجودندارد.
اما سن زیر 5سال به عنوان سن طلایی برای کودک اتیسمی محسوب میشود .
و هرچه سریعترکاردرمانی، توانبخشی شناختی،گفتاردرمانی و رفتار درمانی انجام‌شود،کودک فاصله کمتری با گروه همسن خود خواهد داشت.
وی با اشاره به این نکته که اتیسم در سه سطح دسته بندی میشود که هر سطح نیازمند حمایت‌های خاص خود است اضافه کرد:
آگاهی خانواده ها از این اختلال و تشخیص به‌هنگام بالاترین اهمیت را در تمام سطوح دارا است.
دکتر شهراد ارجمندی در ادامه صحبت های خود افزود:
بر هر خانواده دارای کودک واجب است تا در صورت مشاهده علائمی همچون
حرکات تکراری،عدم برقراری تماس چشمی،عدم عکس‌العمل به نام خود،حساسیت های بیش از حد یا کمتراز حد نرمال در حس‌های دیداری یا شنیداری،هرچه سریعتر همراه کودک جهت انجام تست به مراکز مشاوره مراجعه کند.
اهمیت شروع به هنگام رفتار درمانی از سخنان خانم سارا انجم‌شعاع رئیس هئیت مدیره جمعیت “شادی‌های کوچک” و مادر آرشام کودک 12ساله اوتیسمی مشخص است که میگوید:
(آموزش فرزندم بزرگترین دغدغه من محسوب میشد زیرا آموزش اولین گام در ورود کودک به جامعه است.
لازمه حضور در جامعه کسب مهارتهای رفتاری و کاهش فاصله با گروه همسنان است
و این مهارت ها تنها از طریق مراکز متخصص در این زمینه حاصل میشود.)
از آنجایی که تنها حمایت انجام شده برای کودکان اتیسم معرفی کودکان زیر6سال به مراکز محدود و خاص جهت گفتار درمانی است که این حرکت نیز تنها 6 ماه است که به همت انجمن اوتیسم ایران عملیاتی شده است،
خانم انجم شجاع به عنوان یک مادر با تاسیس “انجمن شادی‌های کوچک” سعی در برداشتن گام‌های موثرتری برای حمایت از خانواده های دارای کودک اتیسم و آموزش جامعه برای شناخت این اختلال و همراه سازی افراد جامعه کرده است.
وی با عنوان این مطلب که در حال حاضر در انجمن “شادی‌های کوچک” باشگاه ورزشی و کلینیک توانبخشی به صورت رایگان آماده ارائه خدمات به کودکان اتیسمی است،
از خانواده‌ها دعوت کرد با مراجعه به این مرکز مهارتهای کودکان خود را برای ورود به جامعه بهبود ببخشند.
او به عنوان یک مادر کودک اتیسمی معتقد است
عدم اگاهی افراد در جامعه با این بیماری و عنوان پیشنهادات غیر کارشناسی باعث انزوای خانواده‌های دارای کودک اتیسم میشود.
درک نشدن از طرف افراد جامعه مهمترین چالش این خانواده هاست.
وی برای مثال تجربه خودرا عنوان نمود:
(برای فرزندم پوشیدن لباسهای پشمی بسیار سخت بود و در زمستان نمیتوانستم از لباسهای مناسب فصل استفاده کنم و این امر باعث شده بود مدام از طرف افراد جامعه به “مادر بی‌توجهی بودن” متهم شوم.)
سارا انجم شجاع با بیان اقدامات انجام شده در انجمن شادی‌های کوچک افزود:
در حال حاضر مدرسه ای ویژه کودکان اتیسم درحال ساخت میباشد.
زمین ان توسط خیر تامین شده و در هفته آگاهی رسانی راجع به اتیسم ،
مراسمی با حضور استاندار،شهردار وجناب دکتر زاهدی برگزار شد
علاوه بر این برنامه‌های سه روزه در گنبدجبلیه در جهت آشنایی جامعه با این اختلال داشته‌ایم.
خانم انجم‌شجاع به عنوان سخن پایانی به عنوان یک مادرخطاب به احاد جامعه گفت:
کودکان اتیسمی رفتارهای متفاوتی نسبت به کودکان عادی از خود بروز میدهند، لطفا با قضاوت بی
جا زمینه گزیر از اجتماع و افسردگی را برای کودکان مبتلا به اتیسم و خانواده‌هایشان فراهم نکنید.
بر همه ما واجب است این بار که کودکی را دیدیم فریاد میزند،
خودرا روی زمین انداخته،خودزنی یا والد زنی دارد از دخالت و ارائه راهکارهای غیر کارشناسی خودداری کنیم .